Het onbekende roept. Het onbekende, een zekere onzekerheid, dat geeft wel een beetje spanning, maar ik kan je vertellen dat dit niet lang duurt, dan gaat het over in een bewust meemaken van gebeurtenissen met alle geduld wat in me is ….. Wat gaat er de komende 4 weken gebeuren. Waar zullen we overnachten, vreemde culturen, talen die je slechts een beetje kan begrijpen en zeker niet kan verstaan. Nu weet je dat nooit, maar …. we hebben we zin in!!

Meestal een half uurtje later, maar deze keer keurig op de tijd die we bedacht hadden, zijn we vertrokken. Een flauw zonnetje straalt ons tegemoet. Deze keer een niet gebruikelijke route naar het zuiden. Natuurlijk wel door het land van onze zuiderburen. Op de ring bij Antwerpen wachtte ons de eerste 20 km file en een uurtje vertraging. Aldus de routeplanner! Wij zijn dus door de stad gereden en hebben gelijk Antwerpen kunnen bekijken. Bij de eerste stop worden gelijk aangesproken door een Nederlander die achter ons aan was gereden vanaf de snelweg. Mij remlicht doet het niet. Bedankt, gelukkig zijn die mensen er ook nog. Gelijk maar hersteld, ook een leuk klusje tegenwoordig “een lamp vervangen”, je moet vaak al naar de garage om dat goed te kunnen uitvoeren. Maar het is gelukt en bedankt!

Na Arras is Route National gekozen, je ziet nog eens wat en bij Parijs staat ook alles vast. Een ommetje Parijs dus en via Meaux en Guignes zijn we geheel binnendoor gereden en in Bourges uitgekomen. De plaats waar ons Hostel staat. Een leuk optrekje in de oude stad. Inmiddels heeft het al aardig geregend maar ‘s avonds nog net tijd op de stad wat door te lopen. We komen niet veel verder dan een groots opgezette markt, waar je bijna alles kan kopen, van auto‘s, oud en nieuw, van ramen en deuren, tot prullages die je ook gelijk weer bij de kringloop kan brengen. Maar die zal je in Frankrijk misschien wel niet kennen, of toch wel?
Het lijkt wel een permanente uitstalling, maar tegen tienen gaan we toch van onze welverdiende rust genieten.

Tijdens het ontbijt ontmoeten we de leden van de Jaipur Maharaja Brass Band. Ze treden op 28 juli as op in Den Haag, of we ook even langskomen. Een Gypsie band van Rajashtan, op tournee.
Het is gisteren goed bevallen om “binnendoor” te reizen. Je ziet nog eens wat van de plaatsen waar je doorheen rijdt. Het duurt wel een heel stuk langer, ook al is de afstand ongeveer gelijk. Ook vandaag weer de [on]nodige regen onderweg.
Uiteindelijk zijn we vroeg in de avond aangekomen net boven Biarritz. De tent nog net op tijd droog opgezet. De gehele nacht heeft het geplonsd. Ook gelijk weer een test gehad op waterdichtheid. Gelukkig is de test goed doorstaan. Vandaag is ook de wind gekomen. Natuurlijk gaan we zo nog naar het strand. Dat is op 2 minuten lopen van deze plek. De duinen zijn hier hoog en het duin loopt steeds meer naar de camping toe. Van een aantal bomen komt alleen de kruin nog boven het stuifzand, het duin uit.

Tot slot, is er belangstelling op de route op een alternatieve manier te volgen? Probeer een de site : www.aprs.fi Als je in de rechterkolom op deze site de roepnaam of callsign PA7J-9 invult zie je waar we rijden. Laat eens weten of het werkt? Misschien moet de tijdsduur wel op 2 dagen ingesteld worden, gewoon even proberen. Ik ben benieuwd of het lukt en kan het zelf niet zien, tenzij we over internet beschikken en dat is op de kleinere campings meestal niet het geval.
Dat was het weer voor nu, tot een volgend moment. Groet.

Een nieuwe week.

Inmiddels is het weekend achter de rug. Het strand was leuk, veel surfers en nog maar weinig zwemmers. Overdag is het gelukkig droog gebleven, dat kan je van de nacht niet zeggen. Op zich geen bijzonderheid, maar wel lastig. De tent dus hartstikke nat in de auto gelegd. Op naar een warm Spanje. Onderweg nog wat regen en als we op de camping aankomen blijft het af en toe nog wat spetteren. Het is nog stil op de camping, ondanks dat het sinds gisteren al hoogseizoen is geworden …. De temperatuur is prima, zo rond de 23 graden, genieten dus!.

We staan in midden tussen de druiven en graanvelden, vlakbij Valladolid. Een historische plaats die we morgen hopen te bezoeken. De omgeving is een glooiend landschap, prachtige kleuren en vandaag eveneens mooie wolkenluchten. Sommige plaatsen kunnen zo in een Western ingezet worden. De weg naar Valladolid is stil. Er zijn bijna geen personenauto’s op de weg, één op de tien, de rest zijn vrachtauto’s. Hel bijzonder. Een effect van de crisis hier. Je ziet nauwelijks bouwactiviteiten aan huizen of kantoren. Of het ligt stil, of er wordt in deze tijd niet gestart. Velen wachten af. Maar oppassen. We zijn pas een dag in het Spaanse land. Morgen is er weer een dag. Voor vanavond welterusten.

PS er moet hier ook WiFi zijn, dat ga ik dus zo eens uitproberen. Nu is mijn Spaans niet zo vloeiend, dus afwachten ….. of we aan de juiste code kunnen komen.